Ο πόνος στις αρθρώσεις (αρθραλγία) είναι ένα σημαντικό σύμπτωμα στη διάγνωση μιας μεγάλης ποικιλίας ασθενειών. Ήταν αυτή που είπε πρώτη ότι ξεκινούσαν σοβαρές αλλαγές στη συμβολή των οστών.
Συνήθως με την αρθραλγία δεν υπάρχει οίδημα, καμπυλότητα, έντονος πόνος κατά την αίσθηση, ερυθρότητα. Σημαντικοί περιορισμοί στην κινητικότηταμεγάλες αρθρώσειςούτε ο ασθενής παραπονιέται. Συμβαίνει επίσης να μην βλέπουμε σημάδια φλεγμονής ακόμα κι αν κάνουμε ακτινογραφία. Αλλά αυτό δεν κάνει την αρθραλγία (πόνο στις αρθρώσεις) αθώα.Σύμπτωμα:μπορεί να σηματοδοτήσει σοβαρές οργανικές βλάβες και ακόμη και ασθένειες που δεν σχετίζονται με την κατάσταση της ίδιας της άρθρωσης.
Όπως δείχνουν τα στατιστικάκόποιvΚαρποίκαι κάθε δεύτερο άτομο άνω των 40 αρχίζει να ενοχλεί τα πόδια του. Για όσους έχουν περάσει το ορόσημο των 70 ετών,Ασθένειεςτο μυοσκελετικό σύστημα είναι ακόμη πιο συχνό - στο 90% των περιπτώσεων.
Αιτίες πόνου στις αρθρώσεις
Ενα από τα πιο σημαντικάΑιτιολογικότο πρόβλημα είναι μια μόλυνσηοξύςΜόλυνση.πόνοςΟ πόνος μπορεί να εμφανιστεί τόσο πριν από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων της νόσου όσο και στα αρχικά στάδια. Με μολυσματική βλάβηκόποιόλες τις αρθρώσεις του σώματος. . . Η κινητικότητα διατηρείται σε αυτά.
Μετα-λοιμώδηςΑρωματώδηςΟ πόνος στις αρθρώσεις γίνεται αντιληπτός μετά από:
- ουρογεννητικές λοιμώξεις?
- Νόσος του εντέρου.
Τα αίτια της νόσου περιλαμβάνουν επίσης: δευτεροπαθή σύφιλη, φυματίωση, ενδοκαρδίτιδα. Εάν το ανθρώπινο σώμα έχει χρόνιες εστίες μόλυνσης - στους χοληφόρους πόρους, στα νεφρά, στα πυελικά όργανα, με παρασιτικές λοιμώξεις - μπορεί επίσηςπόνος στις αρθρώσεις. . .
Η αρθραλγία (πόνος στις αρθρώσεις) συχνά επιβεβαιώνει την παρουσία ρευματικών παθήσεων. Σε αυτή την περίπτωση, το σύνδρομο πόνου σχετίζεται με αλλαγές στις καιρικές συνθήκες. Πιο συχνά, ο ασθενής αισθάνεται σοβαρή ενόχληση στις μεγάλες αρθρώσεις των κάτω άκρων. Το πρωί υποφέρει από το γεγονός ότι δεν μπορεί να σηκωθεί αμέσως και να περπατήσει γρήγορα - εξαιτίας των πονούμενων μυών και της αίσθησης ακαμψίας στις αρθρώσεις.
Εάν ο πόνος μοιάζει με επίθεση, απροσδόκητος, επιδεινώθηκε κατά τη διάρκεια της ημέρας και διήρκεσε για αρκετές ημέρες κατά τη διάρκειακόποιΗ ουρική αρθρίτιδα μπορεί να υποψιαστεί μόνο σε μία άρθρωση (κρυστάλλοι ουρικού οξέος συσσωρεύονται στις δομές των αρθρώσεων).
Εάν ο πόνος αυξάνεται πολύ αργά, επηρεάζει μεγάλες, πιεσμένες αρθρώσεις (συνήθως γόνατα ή γοφούς), αυξάνεται με τη σωματική άσκηση ή/και συνοδεύεται από πρωινή δυσκαμψία, μπορεί να υποτεθεί οστεοαρθρίτιδα (παλαιός όρος για την οστεοαρθρίτιδα), δηλαδή εκφυλιστικές-δυστροφικές διεργασίες στο άρθρωση.
Συνήθεις αιτίες πόνου στις αρθρώσεις:
- παθολογία του θυρεοειδούς?
- Εξάρτηση από τον καιρό.
- Δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα;
- συχνοί σωματικοί τραυματισμοί.
- μακροχρόνια χρήση ορισμένων φαρμάκων.
Ταξινόμηση του πόνου στις αρθρώσεις
Υπάρχουν διάφορες ταξινομήσεις του πόνου στις αρθρώσεις. Σύμφωνα με το κριτήριο εντοπισμού υπάρχουν:
- Μονοαρθραλγία (προσβάλλεται μόνο μία άρθρωση).
- Ολιγοαρθραλγία (τραυματισμός)ταυτόχρονα διαφορετικάΑρθρώσεις - αλλά όχι περισσότερες από πέντε).
- Πολυαρθραλγία (τα συμπτώματα εμφανίζονται σε περισσότερες από 5 αρθρώσεις του σώματος).
Λαμβάνοντας υπόψη τη θέση των αρθρώσεων, η αρθραλγία είναι γενική και εντοπισμένη. Λόγω της φύσης της βλάβης, η παθολογία δεν μπορεί να φλεγμονή και φλεγμονή.
Ο πόνος που εκδηλώνεται σε παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος χωρίζεται συμβατικά σε:
- αρχή (εμφανίζεται στην αρχή της κίνησης).
- μηχανική (ακολουθία κίνησης, μακρύ περπάτημα, τρέξιμο).
- αντανακλάται (σημειώνεται σε περιοχές όπου, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν παθολογικές αλλαγές).
- Νύχτα (διαταραχή του νυχτερινού ύπνου).
Άλλοι πόνοι στις αρθρώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:
- θαμπό και αιχμηρό?
- μόνιμη και προσωρινή?
- αδύναμη, μέτρια και έντονη.
Η μεταφλεγμονώδης και η ψευδοαρθραλγία χωρίζονται σε ξεχωριστές ομάδες.
Διάγνωση πόνου στις αρθρώσεις
Καταλαβαίνουνγιατί πονάνε οι αρθρώσεις των ποδιών,Χέρια, ο γιατρός συνταγογραφεί μια σειρά από διαγνωστικές διαδικασίες στον ασθενή. Πρώτα απ 'όλα, πραγματοποιούνται εργαστηριακές εξετάσεις:
- Γενική ανάλυση αίματος. Επιτρέπει την ανίχνευση αποκλίσεων, λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο της βλάβης της άρθρωσης και τη σοβαρότητά της. Ένας αυξημένος ρυθμός καθίζησης, που επιβεβαιώνει την παρουσία φλεγμονής, με φυσιολογικό αριθμό λευκοκυττάρων είναι σημάδι ρευματικής παθολογίας. Από την άλλη πλευρά, εάν ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων είναι υψηλός και επικρατεί πόνος στη σπονδυλική στήλη και σε μεμονωμένες αρθρώσεις, η ασθένεια είναι πιθανότατα μολυσματική.
- Χημεία αίματος. Για τη φλεγμονή των αρθρώσεων, εξετάζονται τα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, του ινωδογόνου, της ολικής πρωτεΐνης, του οροοειδούς, της απόκρισης διφαινυλαμίνης και ορισμένων άλλων δεικτών που επιβεβαιώνουν μια ρευματική διάγνωση.
Μπορούν επίσης να ανατεθούν οι ακόλουθες δοκιμές:
- Ακτινογραφία. Στην περίπτωση επώδυνων αρθρώσεων είναι απολύτως απαραίτητο, αφού ο γιατρός δεν μπορεί να κάνει διαφορική διάγνωση χωρίς εικόνες και να εκτιμήσει το βαθμό βλάβης του σκελετικού συστήματος.
- Η αξονική τομογραφία. Χρησιμοποιείται για την εξέταση της θέσης των περιοχών με φλεγμονή.
- Ανοσοηλεκτροφόρηση. Ένας επιπλέον τύπος διάγνωσης που δείχνει πόσο έχει εξαπλωθεί η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
- Αρθροσκόπηση. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ένας ειδικός εξετάζει οπτικά τη δομή της άρθρωσης του γόνατος, τη δομή της και παίρνει ένα δείγμα ιστού από την επιθυμητή περιοχή.
- Σάρωση ραδιονουκλεϊδίων. Αποτελεσματικό στα αρχικά στάδια των παθήσεων των αρθρώσεων.
- Αρθρογραφία. Ο γιατρός εγχέει ειδικά σκιαγραφικά μέσα στην άρθρωση (δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σκιαγραφικό). Μια αλλαγή στην αρχική εικόνα του δίνει τη δυνατότητα να αξιολογήσει την παρουσία προσβεβλημένων περιοχών σε δυσπρόσιτες περιοχές της άρθρωσης.
Εάν ο γιατρός το κρίνει απαραίτητο, θα γίνει βιοψία.
Θεραπεία του πόνου των αρθρώσεων
θεραπείαΗ αρθραλγία είναι αποτελεσματική μόνο εάν οι γιατροί ανακαλύψουν ποια είναι η αιτία του συμπτώματος και πώς εξελίσσεται η ασθένεια που σηματοδοτεί. Για την ανακούφιση της φλεγμονής, ο ασθενής μπορεί να συνταγογραφηθεί:
- Hondoprotectors. Επιβραδύνουν την εξέλιξη της οστεοαρθρίτιδας, εμποδίζουν την περαιτέρω καταστροφή του αρθρικού χόνδρου και μειώνουν τη φλεγμονή. Ένα παράδειγμα τέτοιων φαρμάκων από αυτή την ομάδα είναι τα συνδυαστικά σκευάσματα με 2 συστατικά χόνδρου, χονδροϊτίνη και γλυκοζαμίνη σε θεραπευτικές δόσεις, θειική χονδροϊτίνη 1200 mg, γλυκοζαμίνη 1500 mg, μορφή κάψουλας. Αυτά τα συστατικά ενεργοποιούν τις αναγεννητικές διεργασίες στον χόνδρο, με αποτέλεσμα ο πόνος σταδιακά να εξαφανίζεται και η κατάσταση του ασθενούς να βελτιώνεται.
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Εξαλείψτε τον πόνο, αποτρέψτε την εξάπλωση των φλεγμονωδών αντιδράσεων. Κανονικοποιήστε τη θερμοκρασία του σώματος.
- Μυοχαλαρωτικά. Σχεδιασμένο για να ελαχιστοποιεί τη δυσκαμψία των σκελετικών μυών.
- Αντιβακτηριακά φάρμακα. Χρησιμοποιείται για μεταδοτική αρθρίτιδα.
- Συμπλέγματα βιταμινών και μετάλλων. Για τη φυσιολογική λειτουργία των αρθρώσεων και την πρώιμη αποθεραπεία τους χρειάζονται βιταμίνες Α, Ε, C, ομάδα Β, σημαντικό είναι επίσης το σελήνιο, το ασβέστιο κ. λπ.
- Ορμόνες, στεροειδή. Χρησιμοποιούνται όταν η άρθρωση έχει σοβαρή φλεγμονή και η φαρμακευτική αγωγή δεν έχει αποτέλεσμα.
Παράλληλα με τη λήψη δισκίων, μπορεί να συνταγογραφηθεί στον ασθενή ενδομυϊκή και ενδοφλέβια χορήγηση φαρμάκων, θερμαντικές, αναλγητικές και αντιφλεγμονώδεις αλοιφές.
Εάν ο πόνος είναι αφόρητος, μπορεί να πραγματοποιηθεί νευρικός αποκλεισμός. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, χρησιμοποιούνται ισχυρά φάρμακα που θα σας βοηθήσουν να ξεχάσετε τα συμπτώματα της αρθραλγίας για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Άλλες μέθοδοι αντιμετώπισης του πόνου στις αρθρώσεις περιλαμβάνουν:
- ασκήσεις φυσιοθεραπείας?
- Μασάζ;
- χειρωνακτική θεραπεία?
- Μηχανοθεραπεία;
- Αντοχή σε εφελκυσμό των αρθρώσεων με ειδικό εξοπλισμό.
- Διατροφή.
Από τις φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες, ο ασθενής φαίνεται:
- Θεραπεία κρουστικών κυμάτων;
- Οζονοθεραπεία;
- Φωνοφόρηση;
- Myostimulation και κάποια άλλα.
χειρουργική επέμβαση
Σε δύσκολες περιπτώσεις, είναι αδύνατο να απαλλαγείτε από την ενόχληση σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις ταυτόχρονα χρησιμοποιώντας μη επεμβατικές μεθόδους. Στη συνέχεια συνιστάται στον ασθενή να υποβληθεί σε επέμβαση. Μπορεί να είναι:
- Αρθροσκοπικός καθαρισμός. Ο χειρουργός κάνει μικροσκοπικές τομές και αφαιρεί νεκρό ιστό από την κοιλότητα της άρθρωσης. Η επέμβαση περιλαμβάνει τη χρήση σύγχρονου ενδοσκοπικού εξοπλισμού.
- Παρακέντηση. Χρησιμοποιώντας μια ειδική βελόνα, ο γιατρός τραβάει το συσσωρευμένο υγρό έξω από την άρθρωση.
- Περιαρθρική οστεοτομία. Προκειμένου να μειωθεί το στρες και να βελτιωθεί η κινητικότητα της πάσχουσας άρθρωσης, ο γιατρός λιμάρει τα οστά της άρθρωσης έτσι ώστε να αναπτυχθούν μαζί σε μια συγκεκριμένη γωνία.
- Ενδοπροσθετική. Μια πολύ σοβαρή επέμβαση που χρησιμοποιείται μόνο όταν η άρθρωση δεν μπορεί να αποκατασταθεί. Στη συνέχεια, τοποθετείται μια πρόθεση.
Ποια μέθοδος αντιμετώπισης του πόνου στις αρθρώσεις ενδείκνυται σε έναν συγκεκριμένο ασθενή αποφασίζεται από τον γιατρό ξεχωριστά, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, το ιατρικό ιστορικό, τα συμπτώματα και ορισμένους άλλους παράγοντες.
προφύλαξη
Για να αποφύγετε τη ζημιά στις αρθρώσεις, πρέπει να δώσετε τη μέγιστη προσοχή στη σωστή διατροφή. Όλες οι απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα πρέπει να υπάρχουν στην καθημερινή διατροφή. Το πρόχειρο φαγητό πρέπει να απορρίπτεται. Είναι απαραίτητο να πίνετε περίπου 2 λίτρα καθαρού πόσιμου νερού κάθε μέρα - αυτό έχει θετική επίδραση στο έργο του μυοσκελετικού συστήματος.
Είναι επίσης σημαντικό:
- μην κρυώνεις υπερβολικά?
- οδηγήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής.
- να αρνηθείς από κακές συνήθειες.
- κοιμηθείτε τουλάχιστον 8 ώρες την ημέρα.
- να κάνετε τακτικές βόλτες στον καθαρό αέρα.
- Αποφύγετε να μένετε σε μια θέση για πολύ.
Εάν εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα στην άρθρωση, απαιτείται εξέταση. Η αυτοθεραπεία δεν είναι δυνατή εάν υπάρχει υποψία φλεγμονώδους διαδικασίας.